17 deve

Ölmek üzere olan bir baba oğullarını çağırır ve sahibi olduğu 17 deveyi aralarında paylaştırmak ister! Zor nefes alıp veren yaşlı adam zor da olsa söze girer: "Oğullarım ben ölünce birbirinize girmenizi istemiyorum.
Bu nedenle 17 deveyi aranızda pay etmek istiyorum..." Çocuklar gözlerini açıp babalarını heyecanla dinlemeye devam ederler...
Baba "Develerin yarısını büyük oğluma, üçte birini ortanca oğluma, 9'da birini de küçük oğluma bırakıyorum!" der...
Yaşlı ve hasta baba sözünü tamamlar tamamlamaz son nefesini verir!
Oğullar da vakit kaybetmeden paylaşıma koyulurlar!
Ancak ortada ciddi bir sorun vardır! Çünkü babalarının bıraktığı 17 deve ne 2'ye, ne 3'e, ne de 9'abölünebilmektedir!
Sorun kavgaya dönüşmeden büyük olan, köyün en yaşlısı olan bilge kişiye gitmeyi önerir!
Kabul ederler ve birlikte adamın kapısını çalarlar!
Yaşlı bilge çocukların gözlerinden bir sorun olduğunu anlar ve "Ne istiyorsunuz?" diye sorar!
Büyük oğlan deve problemini anlatır ve gelecek cevabı beklemeye koyulurlar!
Yaşlı bilge "Dert ettiğiniz bu mu?" diyerek çözümü anlatır: "Benin bir devem var! Alın onu da hesaba katın! Göreceksiniz işiniz hallolacak!" Çocuklar şaşkınlıkla evden çıkıp o devenin yanına giderler ve aldıkları gibi 17 devenin yanına koşarlar!
Tekrar bölüşüm başlar!
BÜYÜK oğlan yarısını yani 9 deveyi alır!
ORTANCA oğlan ise 3'te birini yani 6 deveyi alır!
KÜÇÜK olan ise 9'da birini yani 2 deveyi alır!
Ama sorun bitmemiştir!
BİR DEVE fazladır!
Yine YAŞLI BİLGE'nin kapısını tekrar çalarlar!
Çocuklar ortada kalan bir devenin ne olacağını sorar!
Yaşlı bilge gülerek "Sorunu çözdüğünüze göre ben de devemi geri alayım isterseniz" der!
İşte DEVLET işi de böyledir, AKIL gerektirir!