fakir bir adam bu ise talip oldu. Karisina dedi ki: "Hanim ben padisaha Hizir'i bulacagimi soyleyip ondan kirk gun musaade alacagim. Bu kirk gun icin padisahtan
size omrunuz boyunca yetecek yiyecek, icecek ve para alirim. Kirk gunun sonunda Hizir'i bulamayacagim icin beni olume mahkum ederler, ama siz rahat edersiniz!"
Adamin hanimi itiraz etse de adam padisaha gidip Hizir'i bulacagini soyler ve kirk gun ister. Kirk gunun sonunda padisahin huzuruna cikan adam her seyi
itiraf eder. Padisah buna cok kizar ve uc vezirine donerek "Bu adama ne ceza verelim?" diye sorar. Birinci vezir; - Bu adamin bogazini keselim, etini parcalayip
cengellere asalim. Bu sirada peyda olan, ak sakalli bir ihtiyar vezirin sozleri uzerine soyle der: "Kullu sey'in yerciu ilâ aslihi!" Ikinci vezir; - Hukumdarim
bu adamin derisini yuzup icine saman dolduralim. Ayni zat yine "Kullu sey'in yerciu ilâ aslihi!" dedi. Ucuncu vezir; - Padisahim bana gore, bu adami affedin.
Size yakisan, sizden beklenen budur. Bu adam onemli bir suc isledi; ama sanildigi kadar da kotu biri degil. Cunku coluk cocugunun rahati icin kendini feda
edebilecek kadar da iyi yurekli. Nûrani ihtiyar yine soze karisti: "Kullu sey'in yerciu ilâ aslihi!" Bu defa padisah o yasli zata yonelir: - Sen kimsin?
Ikide bir tekrarladigin o soz ne demektir? Ihtiyar cevap verir: - Senin birinci vezirinin babasi kasapti. Onun icin kesmekten, etini cengellere asmaktan
bahsetti. Yani aslini gosterdi. Ikinci vezirin babasi yorganci idi. Yorgan yastik, yatak yuzlerine yun, pamuk doldururdu. O da babasina cekti. (Buradaki
maksat devamli yapilagelen islerin bizim hayatimiz da yansimalarinin olacaginin belirtilmek istenmesidir. Yoksa kimsenin mesleginin kotu veya cirkin oldugu
anlami cikarilmamalidir.) Ucuncu vezirin ise babasi da vezirdi. O da soyuna cekti, buyuklugunu gosterdi. Benim soyledigim soz "Herkes aslina ceker." demektir.
Vezir istersen (ucuncu veziri gostererek) iste vezir, Hizir istersen (kendini gostererek) iste Hizir!" der ve ortadan kaybolur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder