17 Mart 2015 Salı

Üniversitede bir prens...

Üniversitede bir prens...

Yemek yapmayı, çamaşır makinesini çalıştırmayı bilmediği için arkadaşlarından yardım alan Prens Mera, “Emir olmak gibi bir hayalim yok ama saraydaki rahatlık ile öğrenci hayatının zorlukları arasında bir yaşam daha iyi olurdu” diyor.
 
Muhammed Samaila Mera 18 yaşında bir prens. Babası Nijerya Argungu Emiri. Prens Mera, İstanbulKemerburgaz Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi’nde mühendislik eğitimi alıyor. Mera oldukça mütevazı. Üniversitede kimseye söylemese de Nijeryalı öğrenciler kendisini tanıyınca üniversitede bir prens öğrenci olduğu haberi kısa zamanda yayıldı. Annesi Nijerya’da ekonomi, babası da İngiltere’de inşaat mühendisliği eğitimi almış.
 
SARAYDAN ÖĞRENCİLİĞE
 
Sarayda her hizmeti karşılanan Mera, öğrenci hayatına adapte olmaya çalışıyor. “Buraya gelince ayrıcalıklı bir yaşam değil öğrencilik neyi gerektiriyorsa onu yaşamayı istedim” diyen Prens Mera, öğrenci günlerini şöyle anlatıyor: “Evde kalıyorum ve her işimi kendim yapıyorum. Zorlandığım zamanlar oldukça fazla. Mesela hiç çamaşır yıkamamıştım, arkadaşlarım yardım etti. Yemek işlerini de bir süre onların yardımıyla hallettim. Ancak mutfak ile hâlâ alakam yok. Nasıl alışveriş yapılacağını bile bilmiyorum. Ne almalı, neyi nasıl saklamalıyım bir fikrim yok. Mesela et tavuk saklamayı bilmediğim için hiç almıyorum. Yemek işini dışarıda hallediyorum. Kebap, lahmacun ve çiğköfte en sevdiğim yemekler oldu.” 13 kardeşin dördüncüsü olan Mera, iyi eğitim alan kişinin emir olarak seçildiğini söylüyor. Mera prenslikten emirliğe giden yolu da şöyle aktarıyor: “Bir gün emir olabilirim ama beklentim ve hevesim yok. Bizde sırası gelen kişi emir olmuyor. Bir komisyon kuruluyor ve en karizmatik, en iyi eğitimli ve sosyal anlamda en başarılı bulunan kişi o komisyon tarafından emir olarak seçiliyor. Ben özgür bir hayat sürmek istiyorum.
Sarayda yaşamaktansa istediğim ülkede istediğim hayatı sürmeyi tercih ederim. Sarayın dışındaki hayat gerçekten zor. Her şey önüme gelmese de olur, ama saray hayatının rahatlığı ile öğrenci hayatının arasında bir hayat daha iyi olurdu.” Okulda bir prens öğrenci olması ise esprilere neden oluyor. Mera, “Bazen arkadaşlarım beni görünce diz çöküp ‘Prens Mera’ geliyor diye espri yapıyorlar. Bir asam ve kaftanım var. Kaftanı festivallerde geçit töreninde giyiyorum ama asayı başkası benim için taşıyor” diyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder