Hasan Karakaya gülümsüyor...Yüzünde ölümün hiçbir alameti yok...
Belli ki kutsal topraklarda olduğu için mutlu da...
Hayat böyle bir şey işte...
İncecik bir çizgi... Bazen çok acı çekiyorsun, çok zor geçiyorsun...
Bazen de geçiveriyorsun...
O bir mahallede, ben bir başka mahallede, herkes sanırdı ki düşmanız birbirimize...
Ne o benim yazdığım tek yazının altına imza atardı, ne de ben onunkinin...
Hepsi hepsi, bir, bilemedin iki yazıda buluşmuştur gönüllerimiz...
Kızardık birbirimize de, düşman değildik...
Diyorum ya... Hayat böyle bir şey...
Geliyoruz....
Kavga da ediyoruz...
Ama sonunda hepimiz gidiyoruz işte...
Sevgili Hasan... Eğer varsa, ben sana hakkımı üç defa helal ediyorum...
Umarım sen de bana hakkını helal etmişsindir, ediyorsundur...
Etmezsen de canın sağ olsun...
Ben mazereti bulurum, hakkını helal etmeyişini hak ettim derim, yine de helal ederim hakkımı sana..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder