Her çivi bir iz, her kavga bir yara bırakır.

Zamanın birinde kötü karakterli bir genç varmış. Babası bir gün ona çivilerle dolu bir torba verip, 
"Arkadaşların ile tartışıp her kavga ettiğinde, tahta perdeye bir çivi çak." demiş.
Genç, birinci gün tahta perdeye tam 37 çivi çakmış.
Sonraki haftalarda kendi kendini kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış.
Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası yeniden tahta perdenin önüne götürmüş.
"Bugünden itibaren kavga etmediğin her gün için tahta perdeden bir çivi çıkart." demiş.
Günler geçmiş bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona:
"Aferin iyi davrandın; ama bu tahta perdeye iyi bak. Artık çivi yok; fakat çok delik var. Ne olursa olsun geçmişteki kadar temiz ve güzel olmayacak." demiş.